Hallo iedereen, mijn naam is Karin en ik ben dertig jaar. Twee maanden geleden ging ik naar de gyneacoloog voor een onderzoek te laten doen, het was al jaren geleden, want echt leuk vind ik het niet. Maar we hadden besloten om nog een kindje te nemen, dus wilde ik me eerst laten checken. De gyn zei dat alles er perfect uitzag, en hij vroeg me hoe lang het geleden was dat ik een uitstrijkje had la ten doen. Ik zei hem dat het al een paar jaar geleden moet zijn geweest, want na de bevalling van mijn eerste zoontje, dus zo'n 3.5 jaar geleden, heb ik geen controle meer gehad. Hij keek me aan met een blik, van wat ben jij er voor één, en ik schaamde me een beetje.
Goed , ongeveer een maand later dacht ik nog, goh van dat uitstrijkje hoor ik niets, alles zal dan wel oke zijn. Precies een dag later kreeg ik telefoon van mijn gyn, ik moest langskomen voor een tweede uitstrijkje, want ze hadden wat onrustige cellen gevonden, maar het was niet erg zei hij, hij zei ook dat ze een biopsie gingen doen.
Na het onderzoek vroeg ik hem welke pap klasse ik had, en plots hakkelde hij met zijn woorden, hij antwoordde dat ik pap 3 heb, en dat het niets ernstig is, maar dat het een voorstadium van kanker kan zijn, dus als ik dit niet zou laten behandelen, dan zou het weleens kanker kunnen worden.
We maakten een afspraak voor de volgende week, om de uitslag van de biopsie te horen.
De dag van de uitslag, dat was 13/11/02(ongeluksdag voor mij) een zenuwslopende dag, ik en mijn man kwamen binnen, en hij zei meteen, dat het allemaal wel goed meeviel want het is niet kwaadaardig. Hij legde uit dat er veel onrustige cellen waren, en dat die eruit moesten doormiddel van een conisatie.
Hij ging even naar zijn secretaresse om te kijken wanneer dit gedaan zou worden. Ik en mijn man zaten dus alleen aan zijn bureau, en ik zag mijn blad voor mijn neus liggen met de uitslag erop, er stond op carcinoom in situ , cin3 en HSIL
Hij kwam binnen en zei dat ik dinsdag de 19 de binnenmoest.
Ik kreeg nog een brief mee voor mijn huisdokter, die ik eenmaal thuis aangekomen meteen opende en het besluit las.
Daar stond in dat ik inderdaad carcinoom in situ heb, met acetowhite en mosaicisme. Joost mag weten wat dit betekent?
Op de nederlandstalige sites heb ik niet veel gevonden, op de engelse sites daarentegen een massa van info.
Je hebt zo van die tabellen waar de pap klassen staan, maar je hebt ook de kopac, nu ben ik gaan kijken op mijn blad en daar stond kopac p7, en heb ik het vergeleken met de pap klasse, en die komt dus overeen met een pap4(carcinoom in situ) en sterke dysplasie.
Nou begin ik al te twijfelen aan mijn gyn, ik denk dat hij niet eerlijk geweest is tegenover mij.
Nu zit ik met zoveel vragen, van mijn gyneacoloog krijg ik alleen maar vage antwoorden, en ik denk dat hij het wel merkt dat ik zo wantrouwend ben, hij was eerst zo lief en begrijpend, nu is hij kil. Ik heb al zin om naar een andere gyn te stappen, want ik zit er al dik mee in dat hij me gaat opereren.
Als ik dan die verhalen van sommige lees, dan krijg ik al de kriebels hoor, met de uitslagen pap3b en pap 4, zit er toch niet veel goeds bij.
Ik onderzoek ook alles, dat is een kwestie om mezelf een beetje gerust te stellen, en dat de eventuele schok niet zo hard zou aankomen, moest het toch zijn dat ik kanker heb....
Wat ik ook nooit heb gezegd, wel tegen mijn man, is dat ik altijd een serieze pijn heb tijdens het vrijen, zo erg zelfs dat ik moeite moet doen om het niet uit te schreeuwen.
Na het vrijen heb ik ook contactbloedingen, de ene keer erger dan de andere keer, en de volgende dag heb ik het gevoel alsof ze binnen in mijn buik aan het boksen zijn geweest en ik overal blauwe plekken heb.
Op den duur ging ik al vanalles doen om gemeenschap te vermijden, tot groot ongenoegen van mijn man natuurlijk, die dacht meteen dat ik hem niet meer graag had, en dat ik liever zou vrijen met een ander...Tja en dan kom je dit te weten en dan vallen alle puzzelstukjes voor mij en mijn man terug op hun plaats.
Dinsdag moet ik dus binnen, ik zie er tegen op, maar het zal wel moeten, zo goedaardig zal het dan wel niet zijn,grrrrrrrrrrrrrr, ik ben in de war.......
Mijn gevoel is niet goed, laten we hopen dat het allemaal wel meevalt!
Goed , ongeveer een maand later dacht ik nog, goh van dat uitstrijkje hoor ik niets, alles zal dan wel oke zijn. Precies een dag later kreeg ik telefoon van mijn gyn, ik moest langskomen voor een tweede uitstrijkje, want ze hadden wat onrustige cellen gevonden, maar het was niet erg zei hij, hij zei ook dat ze een biopsie gingen doen.
Na het onderzoek vroeg ik hem welke pap klasse ik had, en plots hakkelde hij met zijn woorden, hij antwoordde dat ik pap 3 heb, en dat het niets ernstig is, maar dat het een voorstadium van kanker kan zijn, dus als ik dit niet zou laten behandelen, dan zou het weleens kanker kunnen worden.
We maakten een afspraak voor de volgende week, om de uitslag van de biopsie te horen.
De dag van de uitslag, dat was 13/11/02(ongeluksdag voor mij) een zenuwslopende dag, ik en mijn man kwamen binnen, en hij zei meteen, dat het allemaal wel goed meeviel want het is niet kwaadaardig. Hij legde uit dat er veel onrustige cellen waren, en dat die eruit moesten doormiddel van een conisatie.
Hij ging even naar zijn secretaresse om te kijken wanneer dit gedaan zou worden. Ik en mijn man zaten dus alleen aan zijn bureau, en ik zag mijn blad voor mijn neus liggen met de uitslag erop, er stond op carcinoom in situ , cin3 en HSIL
Hij kwam binnen en zei dat ik dinsdag de 19 de binnenmoest.
Ik kreeg nog een brief mee voor mijn huisdokter, die ik eenmaal thuis aangekomen meteen opende en het besluit las.
Daar stond in dat ik inderdaad carcinoom in situ heb, met acetowhite en mosaicisme. Joost mag weten wat dit betekent?
Op de nederlandstalige sites heb ik niet veel gevonden, op de engelse sites daarentegen een massa van info.
Je hebt zo van die tabellen waar de pap klassen staan, maar je hebt ook de kopac, nu ben ik gaan kijken op mijn blad en daar stond kopac p7, en heb ik het vergeleken met de pap klasse, en die komt dus overeen met een pap4(carcinoom in situ) en sterke dysplasie.
Nou begin ik al te twijfelen aan mijn gyn, ik denk dat hij niet eerlijk geweest is tegenover mij.
Nu zit ik met zoveel vragen, van mijn gyneacoloog krijg ik alleen maar vage antwoorden, en ik denk dat hij het wel merkt dat ik zo wantrouwend ben, hij was eerst zo lief en begrijpend, nu is hij kil. Ik heb al zin om naar een andere gyn te stappen, want ik zit er al dik mee in dat hij me gaat opereren.
Als ik dan die verhalen van sommige lees, dan krijg ik al de kriebels hoor, met de uitslagen pap3b en pap 4, zit er toch niet veel goeds bij.
Ik onderzoek ook alles, dat is een kwestie om mezelf een beetje gerust te stellen, en dat de eventuele schok niet zo hard zou aankomen, moest het toch zijn dat ik kanker heb....
Wat ik ook nooit heb gezegd, wel tegen mijn man, is dat ik altijd een serieze pijn heb tijdens het vrijen, zo erg zelfs dat ik moeite moet doen om het niet uit te schreeuwen.
Na het vrijen heb ik ook contactbloedingen, de ene keer erger dan de andere keer, en de volgende dag heb ik het gevoel alsof ze binnen in mijn buik aan het boksen zijn geweest en ik overal blauwe plekken heb.
Op den duur ging ik al vanalles doen om gemeenschap te vermijden, tot groot ongenoegen van mijn man natuurlijk, die dacht meteen dat ik hem niet meer graag had, en dat ik liever zou vrijen met een ander...Tja en dan kom je dit te weten en dan vallen alle puzzelstukjes voor mij en mijn man terug op hun plaats.
Dinsdag moet ik dus binnen, ik zie er tegen op, maar het zal wel moeten, zo goedaardig zal het dan wel niet zijn,grrrrrrrrrrrrrr, ik ben in de war.......
Mijn gevoel is niet goed, laten we hopen dat het allemaal wel meevalt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten