Moniques verhaal (januari 2004)

Ik ben monique. Ik ben 42 jaar en heb 2 kinderen

In februari 2003 had ik last van een contactbloeding. Ik ging meteen naar de huisarts, want het leek me niet gezond om zomaar bloed te verliezen. Er werd een uitstrijkje gemaakt, maar ik besloot toch naar de gynaecoloog te gaan, omdat ik verder onderzoek wilde.Ook hij maakte een uitstrijkje, omdat hij niet wilde wachten op de uitslag van de huisarts. Verder waren er geen klachten. Toen beide uitslagen goed waren!!! (PAB 1) werd besloten alles even aan te zien. Er waren geen contactbloedingen meer geweest en ik voelde me verder goed.In juni 2003 gebeurde het voor de tweede keer. De gynaecoloog besloot tot en echo en een colposcopie. Uit de echo kwamen geen bijzonderheden, maar toen de uitslag van de colposcopie kwam bleek dat er cellen waren gevonden die een voorstadium waren van baarmoederhalskanker.Ik kreeg een conisatie. Dit verliep onder narcose en ik kon dezelfde dag weer naar huis.De wond wilde niet genezen en uiteindelijk ben ik 3 keer behandeld met zilvernitraat.De conisatie was in september 2003. Na onderzoek bleek ik CIN2 te hebben. Helaas waren er nog steeds contactbloedingen. Voor de zekerheid mocht ik 7 januari terugkomen voor een uitstrijkje, colposcopie en kweek. GELUKKIG waren alle uitslagen goed.Nu moet verder onderzoek uitwijzen waar die bloedingen vandaan komen.Helemaal gerust ben ik nog steeds niet. Als ik alle ervaringen lees ben ik door het oog van de naald gekropen. Ik wil iedereen dan ook meegeven: Als er iets vreemds is ga dan meteen naar een dokter, want hoe eerder je erbij bent hoe beter alles te behandelen is.En je ziet: Een positief uitstrijkje (2) zegt niet alles. Dit natuurlijk wel in combinatie met contactbloedingen. Het maakt ook niet uit wat je huisarts wilt, als jij naar een gynaecoloog wilt dan ga je!!Ik wens alle vrouwen heel veel sterkte