Het komt waarschijnlijk niet vaak voor dat een man een verhaal hier over kwijt wil. Omdat het zo n enorme indruk heeft gemaakt dat zoiets zomaar koud op je dak komt vallen.Mijn vriendin is niet zo n type die er over zal schrijven maar ik wil het toch wel delen met jullie. Ze heet Dianah en is 28 jaar we hebben een zoontje van 9. Het begon vorig jaar augustus zo n beetje, we waren op de camping in belgië in onze caravan. Met het vrijen kwam bloed mee, we dachten aan een wondje en lieten het even met rust. Na een week probeerde we het wee maar weer hetzelfde, zo ging het een paar weken door, steeds hetzelfde omdat we dachten dat het een wondje of zo was. In januari zei ik tegen haar dat ze het toch maar eens moest laten nakijken en hebben een afspraak gemaakt bij de huis arts. Daar hebben ze een uitstrijkje geprobeerd te maken jullie weten het met een eende bek is niet prettig en doordat het hevig bloedde kon het niet en heeft meteen een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog in ons ziekenhuis. Vrijdag 16 jan hadden we de afspraak bij de huisarts en maandag 19 jan daarop konden we meteen terecht in het ziekenhuis. de gynaecoloog heeft een uitstrijkje gemaakt weer een eende bek en zouden de week daarop uitslag krijgen. We kregen dinsdag 27 jan de uitslag en de gynaecologe vertrouwde het niet hij belde meteen het amc in Amsterdam en konden daar woensdag 28 jan terecht.Daar hadden we eerst een gesprek met een gynaecoloog van dat ziekenhuis Daarna geprobeerd een uitstrijkje te maken 3de keer eende bek maar dat lukte niet deed te veel pijn en bloedde weer erg. Ze besloten en onderzoek onder narcose te doen en zouden een uitnodiging krijgen. Woensdag 4 febr kreeg ze nog een mri scan een praatje met de anesthesist en als dat goed was zou ze meteen opgenomen worden en donderdag 5 febr zou het onderzoek plaatsvinden. Donderdag eind van de middag kregen we de uitslag van het onderzoek en er bleek kanker te zitten, aan een kant uitgezaaid mar niet tot vagina wand, dit was een hele schok voor ons!!!! Ze wilde vrijdag nog een CT scan doen om zeker te weten hoever het zit. Dinsdag 10 febr kregen we de uitslag van de mri en CT scan; de lymfeklieren zagen er verdacht uit en ze wilde nog een lymfeklier punctie doen. Maandag 16 febr lymfeklier punctie dit was niet echt een pretje voor haar de buikwand werd wel verdoofd maar ze schenen niet echt goed te zitten en dat deed zeer dat ze niet goed zaten bleek omdat ze geen weefsel hadden gepakt, dus nogmaals een punctie en deze was wel goed geprikt. Woensdag de uitslag van de punctie het zat al hoog in de lymfeklieren. Afspraak bij de radioloog was al gemaakt voor maandag 23 febr en de internist voor de chemo op maandag 1 maart. Dianah was al naar binnen gegaan omdat we wat laat waren door file en toen ik aan kwam bij de radiologie was Dianah al met de radioloog mee. Toevallig zag ik hem even lopen en sprak hem aan of ze al bij hem was dat bleek het geval maar er was iets aan de hand en toen ik in de behandelkamer kwam had ze tranen; hij wilde ook kijken en je raad het al met een eende bek 4de keer. Toen hij de nood zaak vertelde dat hij moest weten hoe groot het visueel was let ze het toe al vond ze het niet echt leuk. Hij vertelde daarna wat de behandeling werd; 1 dag per week chemo therapie en 5 dagen radio therapie 5 weken lang. Het zou één van de zwaarste behandelingen zijn. Op maandag 1 maart vertelde de internist dat ze elke maandag voor dat ze de chemo kreeg bloed moest laten prikken om te zien of ze sterk genoeg was. Nu moeten jullie weten dat ze het helemaal niet op naalden heeft dus dat was elke week geen pretje ook omdat de chemo dmv een infuus gegeven werd was dit elke keer weer een feest; de ader niet goed kunnen vinden, elke week een andere kant. Op vrijdag 12 maart kreeg ze nog een CT simulator waar ze de punten gingen vast leggen voor de bestraling Maandag 22 maart eerste bestraling en chemo. We hadden een schema gekregen van de tijden van de bestraling maar later kregen we een nieuwe daarop stond dus 5 weken bestraling en daarna het brachy anders gezegt inwendige bestraling. Maandag 3 mei eerst de laatste chemo, 's avonds werd ze naar de andere afdeling gebracht daarvandaan werden dinsdag ochtend de buisjes voor de radioactieve bronnen ingebracht onder narcose. eind van de dinsdag middag werd de inwendige bestraling gestart en duurde tot woensdag 5 mei half 7. degene die dat meegemaakt hebben weten dat dat geen pretje is ze moest 25 uur op haar rug liggen met staafjes in haar schede!! En toen ze eruit gehaald werden was dat helemaal geen pretje. Daarna nog een week na bestraling vrijdag 14 mei de laatste bestraling. Woensdag 23 juni heeft ze de inwendige onderzoek gehad het was helemaal schoon!!! wat een opluchting. Nu nog de lymfeklieren de scan kreeg ze vrijdag 6 augustus en woensdag 11 augustus kreeg ze een telefoontje ze was genezen!!!! ze blijft natuurlijk onder controle 5 jaar lang 29 sept moet ze weer maar dat is alleen maar goed om te kijken of het niet terug komt zoiets gun je een vrouw geen tweede keer. en raad vrouwen of meiden aan om op tijd naar een arts te gaan, er lag met het eerste onderzoek een vrouw naast Dianah die niet door haar huis arts verwezen werd ze stelde zich aan, ze liep er toen 9 jaar mee en had nog paar een paar jaar te leven!!!! Dat is erg hard als je dat hoort Als ik als haar vriend alles bekijk heeft ze zich er goed door heen geslagen geen of weinig bijwerkingen beetje misselijk geen haar uitval alleen op haar schaamstreek(voordeel) ze is een taaie meid ik heb bewondering voor haar ook al was ze soms pissig doordat het infuus aangelegd moest worden. Ik hoop hiermee ook een kleine bijdrage geleverd te hebben aan het verwerken en de vragen van andere vrouwen die er mee geconfronteerd mee worden. sterkte voor al die vrouwen en meiden.
Rob en Dianah
-------------------------------------
november 2005:
ze hadden dus gezegd dat alles weg was 29 sept nog op controle geweest11 okt is ze weer volledig aan het werk gegaan als schoonmaaksterweek of 2 á 3 erna voelde ze een knobbel in haar hals en dacht aan een spier die verrekt was door het werk. 1 nov toch maar naar de huis arts en die verwees ons meteen naar het ziekenhuis waar ze behandeld was3 nov. De gynecoloog heeft haar verder onder zocht ook weer inwendig maar daar was het nog schoon. ze vertrouwde het niet en heeft een punctie laten uitvoeren op 4 nov en bloed laten prikken. 10 nov de uitslag was kankercellen. 15 nov afspraak met radiolooggezwel opgemeten en gefotografeerd deze week het bestralings schema binnen gehadeerste bestraling zou 6 dec zijn. 17 nov een ct scan laten maken van borst en buikuitslag zou 2 weken later telefonisch doorgebeld worden. ma 22 nov ze is het zat de pijn word erger ze heeft gebeld of het bestralen niet eerder kan en of de uitslag van de ct scan ook niet eerder kan. woensdag 24 nov zou ze dan gebeld worden in plaats van die week daarop en omdat we toch in het ziekenhuis zijn had ze gevraagt om dan toch het persoonlijk te vertellen. uitslag was uitzaaiing in hals lymfeklieren en longen hoewel het nog klein is toch levens bedreigend en werd gezegd dat ze dat niet zou overleven. er zou nog overleg plaats vinden met het team of er nog chemo en bestraling op de hals zou worden gegeven maar zou alleen levens verlengend zijn. we gaan gewoon door met ons leven en gaan niet bij de pakken neer zitten!!! 28 jaar is ze nu te jong om te sterven!!!!
-------------------------------------
februari 2005:
Hoi allemaal,
Het gezwel in haar nek was 10 keer bestraald data weet ik zo gauw niet meer. Het enige wat ik weet is dat ze in januari verkouden werd. Het zat goed vast. Hoestdrankjes, poeders noem maar op om het proberen los te krijgen Ze werd steeds benauwder
vrijdag 28 januari huisartsen post gebeld Daar bleek dat ze longonsteking had en koorts rechter long werd dicht gedrukt en de arts wilde dat we naar het amc gingen aangezien ze daar onder behandeling was. Ik was het daar niet mee eens gezien het s avonds laat was en uiteindelijk opgenomen in rode kruis in beverwijk. Ze kreeg antibiotica in pilvorm
Zaterdag 29 januari
Overgebracht naar het amc Daar kreeg ze antibiotica dmv infuus Pillen warenniet aangeslagen Ze kreeg ook wat zuurstof toe gediend
Dinsdag 1 februari
Koorts had ze niet meer zuurstof in bloed was goed en het infuus werd er uitgehaald Ze zou naar huis mogen hetzij wel met zuurstof haar rechterlong deed nog steeds niet mee Het zuurstof zou pas woensdag komen en een bed ook aangezien ze te zwak was om naar boven te lopen
Woensdag 2 februari naar huis met ambulance
Het ging redelijk zuurstof op 4 ml per uur In de rest van de week ging het achteruit Ze werd benauwder Eerst reed ik haar nog in rolstoel naar het toilet maar vrijdags 4 februari ging dat zelfs niet meer geen puf meer om zelfs maar vanuit bed in de rolstoel te gaan zitten
Zaterdag 5 februari
Zelfs uit bed redde ze het niet meer en moest de po onder haar schuiven zuurstof stond al op 5 ml per uur
zondag 6 februari
zuurstof op max s avonds arsten post bebeld en heeft pillen voor geschreven,stoot kuur
maandag 7 februari
huisarts gebeld zou smiddags al komen maar heb gevraagt om eerder te komen huisarts heeft contact opgenomen met amc longarts en die had gezegd dat ze mocht komen maar er niet te veel van moest verwachtten huisarts stelde de keuze of amc of morfine Dianah koos eerste instantie morfine maar ik was het niet eens op advies huisarts toch maar amc per amulance naar amc gebracht en bij eerste hulp foto gemaakt en bloed geprikt long foto liet zien dat de rechterlong het nog steeds niet meedeed en longarts stelde voor om nog een ct scan te laten maken ze werd naar de afdeling gynaecologie gebracht
dinsdag 8 februari
werd s ochtends gebeld ze had beetje morfine gehad of ik wilde komen 9 uur in het ziekenhuis het morfine kastje stond al klaar werd aangezet en begon met 2 ml per uur er werd gezegd dat een ct scan niet gemaakt zou worden ze was te zwak in loop van de dag naar 4 ml per uur en naar 8 ml per uur en tegen de avond stond de morfine op 16 ml per uur de hele dag zijn de 2 zussen en moeder van Dianah er bij geweest en ons zoontje is smiddags nog geweest op aanraden van de verpleegster het ging nu snel achteruit
Dinsdag 8 februari 19:50 overleed dianah op 28 jarige leeftijd als gevolg van uitzaaiingen van baarmoederhals kanker
ze heeft afscheid kunnen nemen van haar zoontje van 9 jaar zussen moeder schoonouders vrienden en van mij
ze was moe gestreden
moge ze nu ruste in vrede
Rob
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten