17 dec 2008

Miranda's verhaal (september en oktober 2005)

september 2005
Hallo iedereen,

Graag wil ik me even aan je voorstellen.
Mijn naam is Miranda en ben 30 jaar. Ik ben getrouwd en heb een zoontje van 5 jaar. En werkzaam als plaatsingsmedewerker in de kinderopvang.
Ik reageerde op het verhaal van iemand op de deze site. Naar aanleiding daarvan dacht ik waarom laat ik dit niet op Internet plaatsen. Mogelijk heeft iemand anders er ook wat aan om dingen te herkennen van dit moeilijke proces.
Ik ging voor mijn eerste uitstrijkje naar de huisarts. Daar kreeg ik de mededeling dat het er wat anders uitzag dan gebruikelijk, Maar ik moest me geen zorgen maken want het zag er goedaardig uit! We moesten maar even de uitslag afwachten.
Helaas twee weken later werd ik zelf door de huisarts gebeld ik had ene uitslag pap 3a. Verder hoorde ik mijn huisarts niet meer. Mijn man is thuis gekomen en samen zijn we naar de huisarts gegaan om opnieuw te vragen wat er precies aan de hand was.
We moesten ons geen zorgen maken het ging om onrustige cellen. En op de vraag of ik Kanker had werd direct geantwoord; Nee daar moeten we niet aan denken, maar het was goed om even naar de gynaecoloog te gaan om te kijken of de onrustige cellen verwijderd moesten worden voordat het zich kan gaan ontwikkelen naar kankercellen.
O.K. met dit idee ga je naar een arts. Deze nam direct weefsel af. Wat een vernedering als je daar ligt met in mijn geval een tv. scherm voor je neus waar je alles op kunt volgen wat de arts bij je doet. Het was ook erg pijnlijk en vervolgens kun je met de potjes met weefsel zelf naar de balie voor een nieuwe afspraak.
Twee weken later was de uitslag; het ging om dusdanig onrustige cellen dat deze toch verwijderd moeten worden. Goed ik zou een conisatie krijgen. Op 24 mei onderging ik deze. Conisatie; verwijdering van een kegelvormige deel van de baarmoederhals.
Het was niet echt pijnlijk het duurde alleen lang voordat ik weer een beetje uit mijn narcose was. Het bleek dat ze toch een grotere conisatie hebben moeten doen om mij schoon te krijgen. Waardoor het pijnlijk was dus hadden ze mij morfine toegediend. O.K. als ik dan maar schoon ben!
Ook de oncoloog die mij geopereerd had was erg positief dat het waarschijnlijk gelukt was.
Na twee weken kwam ik weer op controle en daar kreeg ik te horen dat er tumor weefsel was gevonden. Nou ik kan je zeggen en komen veel emoties los maar vooral, GROTE ANGST!
Ik werd doorgestuurd naar het Academisch ziekenhuis in Leiden. Daar werd mij verteld dat het niet om een ingekapselde vorm van kankercellen was maar dat ze verspreid waren dus niemand kon mij zeggen in hoeverre het uitgezaaid was.
Ook moesten er 6 weken zitten tussen de conisatie en de volgende operatie. De wertheimer. Die tijd is slopend!!!
Op 14 juli 2005 heb ik deze ondergaan. Na wat vertragende opstartproblemen na deze operatie ( Nog twee weken met katheter thuis, obstipatie en klisma's, pijnaanval dus s' nachts weer naar de EHBO) ben ik nu weer op de been.
Na twee maanden werkt mijn blaas 50% en de andere 50% leeg ik met een arm buikpers. Ik slik nog medicijnen om mijn darmen aan de gang te houden ( movicolon). En heb veel last van vocht in mijn buik.
Ook de moeheid is nog een groot struikelblok. Ik moet alles plannen en in stapjes doen.
Ik houd mijn gezin draaiende met ups en downs.
Ik merk vooral dat ik mijn ritme haal uit mijn zoon en de tijden dat ik alleen ben voor mijn revalidatie en verwerking gebruik.
Wel wil ik meegeven dat ik op eigen verzoek nu naar de fysiotherapeut ga en zij heeft mij geadviseerd om naar een gespecialiseerde fysiotherapeut te gaan op het gebied van de lymfe. Zij kunnen helpen bij het vochtprobleem! Op korte termijn hoor ik hier meer over.
Vooral in mijn situatie herken ik de uitspraak van Irene ( febr. 2005) op deze site; zo heb je kanker en zo is het weer weg! Is voor mij zo herkenbaar, alsof je ineens uit die donkere tunnel kunt stappen en je leven weer kunt oppakken. Was het maar zo!
Helaas merk maar al teveel in mijn omgeving dat het voor omstanders wel zo werkt! Men vraagt ook continu hoe het NU met je gaat. Maar niet over hoe heb je het nu werkelijk ervaren allemaal en zijn er nog dingen die je bezig houden van de afgelopen tijden. Het is in mijn beleving allemaal best heftig geweest wat er alleen al op lichamelijk gebied met je gebeurt! En daarnaast nog eens het mentale deel.
Ik heb het zelf ervaren als een grote roes waarin je beland. Een roes van je eigen wereldje en de rest erom heen ( merk ik nu pas) heb ik niet veel van mee gekregen al dacht ik van wel. En daar moet je nu uitkomen en voor een groot deel lukt dat best, maar er zijn van die dagen dat je weer even terug valt in die roes.
Ik hoop dat iemand iets aan mijn ervaringen heeft,
Vriendelijke groeten,
Een lotgenoot Miranda.


Update oktober 2005

Een klein vervolg op mijn verhaal in september.
Inmiddels krijg ik nu Lymfe-oedeemtherapie. Fantastisch!
Ik merk nu na drie behandelingen al resultaat. Mijn darmen functioneren weer zelfstandig, wel moet ik goed op mijn voeding letten.
Mijn blaas gaat met heel kleine stapjes vooruit. Maar nu kan ik zeggen; als dit is wat ik ervan over houd dan kan ik daar mee leven!
Ik ben op advies van mijn lymfe-oedeemtherapeute nog niet aan het werk daar stil zitten niet bevorderlijk is voor de therapie.
Ik voel me zelf steeds sterker worden en zou graag willen starten met werk. Voor mij geldt nu nog even geduld.

Eind november moet ik terug naar het ziekenhuis voor controle. Dit staat voor mij als een blok in mijn agenda. Maar.. zoals de psychologe heeft geadviseerd; plan rond deze afspraak veel andere afspraken. Want ik moet er toch doorheen en wanneer je een beetje afleiding neerzet voor jezelf kun je het beter aan dan wanneer je je volledig richt enkel op de afspraak in het ziekenhuis.
Nou zover even een update op mijn verhaal van september 2005. Hiermee wil ik ook laten zien aan mensen die in een soort gelijke situatie zitten dat dit bijzonder moeilijke proces vele fases kent, maar dat sommige fases ook heel hard kunnen gaan!

Opnieuw vriendelijke groeten van mijn kant,
Miranda

Geen opmerkingen:

Een reactie posten