Hoi Christine,
Al meerdere malen heb ik je site gelezen. Zo'n 3 weken geleden, ik kwam net terug van vakantie, kreeg ik bericht van de huisarts dat de uitslag van het bevolkingsonderzoek niet goed was, pap4. Week erna een afspraak bij de gynaecoloog, dinsdag daarna afspraak om 3 biopten te nemen. Vandaag, 10 dagen later, kreeg ik daar de uitslag van. Ik had verwacht nu te weten waar ik aan toe ben maar helaas. Het was in ieder geval niet goed, het was al ingegroeid. Alleen kon hij niet zien hoe ver dus krijg ik aanstaande donderdag een conisatie en afhankelijk van de uitslag van het weefsel wat ze wegnemen weet ik of dit afdoende is of dat mijn hele baarmoeder eruit moet. Ik was er van uit gegaan dat ze met biopten nemen weten hoe ver het zit, waarvoor zijn die anders? De arts was vanmorgen te laat en gehaast, telefoontjes tussendoor etc. Dus formulieren ingevuld, afspraak voor operatie bevestigd, anesthesist gesproken etc. en toen naar huis. En nu heb ik wel vragen maar ja, te laat. Frustrerend!
En nu is het dus maar afwachten tot ca. een week na donderdag. Ik weet niet meer wat ik moet verwachten maar ik hoop dat het bij de conisatie kan blijven. Daarover zal ik berichten.
Kan iemand mij zeggen hoe snel je opgeknapt bent van een conisatie?
Groeten Sandra
Hallo Christine,
Eerder mailde ik je dat ik een uitslag pap 4 had en een afspraak had voor een conisatie. Nou, die conisatie heb ik gehad met een flinke nabloeding waarvoor ik opnieuw verdoofd moest worden en ze aders hebben dichtgebrand. Bepaald geen prettige ervaring. Afgelopen vrijdag heb ik de uitslag gekregen en die was niet goed. Morgen heb ik een afspraak in het Radboudziekenhuis in Nijmegen om de operatie te bespreken (Wertheim-Meigs). Ik laat het allemaal maar over me heen komen maar ik zie er wel tegenop. Weet nu nog niet welke vooronderzoeken ik krijg en wanneer ik geopereerd kan worden maar ik hoop snel.
Ik houd je op de hoogte, ondertussen lees ik met grote interesse de verhalen van dames die al geopereerd zijn om een beetje een beeld te krijgen.
Groeten, Sandra
update oktober 2002:
Hallo Christine,
Ik ben 7 augustus geopereerd, Wertheim Meigs operatie. De eerste drie dagen ben ik behoorlijk van de wereld geweest door de morfine, en de operatie uiteraard. Ik had gekozen voor pijnstilling via de rug. De maagslang werkte niet optimaal waardoor ik veel misselijk ben geweest en veel maagsap heb gebraakt. Na drie belabberde dagen ging het echter met sprongen vooruit. Er was alleen een tegenslag, ze hadden nl. de opening voor het katheter, wat rechtstreeks via een gaatje door de buik in je blaas zit, te groot gemaakt zodat de urine er constant via de buik uit sijpelde. Dit gaf natuurlijk ook problemen bij de blaastraining. Na veel proberen hebben ze besloten om mij een gewoon katheter te geven, wat gelukkig wel goed is gegaan. Ook heb ik veel pijn in de rug gehad, na zo'n tijd plat liggen in dezelfde houding. Maar na 9 dagen ben ik uit het ziekenhuis (UMC St. Radboud) gekomen. Veel sneller dan ik had verwacht. Maar omdat ik pas 31 jaar ben schijn je sneller te herstellen.
Ik heb geen uitzaaiingen, de lymfen waren gelukkig schoon. Ik zit nu inmiddels 2,5 week thuis. De ene dag gaat het heel lekker en de andere dag valt het tegen. Ik heb moeite met het feit dat je weinig mag en kan, mis mijn werk enorm. Mijn buik is nog behoorlijk dik, hopelijk is dat over een aantal weken minder. Afgelopen vrijdag ben ik terug geweest naar het ziekenhuis omdat ik veel pijn had links onderin de buik. Gelukkig zag alles er goed uit en heb ik waarschijnlijk pijn van de eisprong. De eierstokken zijn hoger in de buik opgehangen en daardoor kun je de eisprong zo goed voelen. Als ik dit gevoel volgende maand weer heb dan is het zeker dat dat de oorzaak is. Ik heb dan ook weer een afspraak.
Liefs Sandra
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten