Diana's verhaal (geschreven januari, mei, juni en november 2005)

Hallo allemaal
Tja ook ik kan me aansluiten bij het rijtje verhalen, al weet ik nog niet waar ik aan toe ben.
Ik heb in 1991 een uitstrijkje gehad na mijn keizersnede, en die was prima.
3 weken geleden kreeg ik een oproepje voor het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker.
De uitslag kreeg ik afgelopen vrijdag. Pap 3 B dus :(
Mijn dokter zei meteen dat ik me niet al te veel zorgen moet gaan maken nu, maar toch ben ik zo bang.
Aanstaande woensdag moet ik naar de gynacoloog, en ik zie der zo tegen op. Natuurlijk weet ik dat het moet, maar die angst
pffffff.
Je hoort ineens zoveel verhalen van vrouwen die met pap 3 B kanker hadden, of waarvan de baarmoeder eruit moet.
Niet dat ik daar op zich moeite mee zou hebben, want ik heb gelukkig 3 kanjers van kinderen. Maar doordat ik nogal een nare keizersnede heb gehad met heel veel bloedverlies, ben ik bang geworden voor alles wat maar met operaties te maken heeft.
Echte buikklachten heb ik niet, een prikkelbare dikke darm, maar geen last van contactbloedingen of tussentijdse bloedingen of veel vloeien.
Ik heb alleen wat last van buikpijn tijdens de menstruatie. Stomgenoeg heb ik vanaf het horen van de pap uitslag pijn in me buik, zal wel van de zenuwen komen.
Ik hoop dat er mensen zijn die met me willen mailen hierover...al is het maar om elkaar een steuntje in de rug te geven tijdens een onzekere periode.
Groetjes
Diana
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hier weer even een update van mij (februari 2005):
Leuk dat ik zoveel reakties krijg via de mail, ik merk dat ik het erg fijn vind om erover te schrijven met mensen die in het zelfde schuitje zitten.
Ik heb gisteren dus een Conisatie gehad, ze halen dan een soort kegeltje uit je baarmoederhals.
De operatie is me, ondanks de zenuwen, best meegevallen. Ik werd s'morgens om 8 uur geopereerd onder algehele narcose, en was s'middags om 2 uur alweer thuis.
Ben nu na een dag alleen nog wat suffig van de narcose en de spanning, en heb een ietwat vervelend gevoel in mijn buik. ( alsof je flink ongesteld moet worden zo'n gevoel).
Ik merk wel dat je de dag daarna nog niet de was enzo moet gaan doen ( iets wat voor deze truus de mier een hele opgave is hihi) dus ik ga nu maar lekker met een goed boek languit op de bank liggen.
Over 2 weken moet ik terug naar de gynacoloog voor controle, en ik hoop dat ik dan te horen krijg dat de snijranden van t stukje weefsel wat ze hebben weggehaald schoon zijn.
Groetjes van diana
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Update januari 2005:
Hier even een update van mijn verhaal. Voor de feestdagen ben ik bij de gynacoloog geweest die weer een uitstrijkje heeft gemaakt, dit keer wat hoger. Vlakna de kerst de uitslag gehad, pap 3 a, terwijl het de eerste keer 3 B was.
Dus ik al blij natuurlijk.
Maar de arts wou toch graag een colposcopie doen, en ook die heb ik inmiddels gehad.
Hij heeft bij de colposcopie 3 stukjes weefsel weggehaald. De uitslag keek ik lachend tegemoet, want iedereen had me zo op mijn gemak gesteld en verteld dat het meestal wel meeviel.
Dus afgelopen donderdag heb ik gebeld voor de uitslag....zei de arts, heb je de patientenuitlegfolder erbij? Dus ik zeg nog lachend, nou nee dat hoeft niet hoor.
Ik blijk dus op 1 plek CIN II te hebben en op twee plekken CIN III. Helaas dus te uitgebreid voor een lis of bevriezen.
Dus binnenkort krijg ik een Conisatie. 20 januari krijg ik een gesprekje waarin die alles gaat uitleggen en dan word er meteen een afspraak gemaakt voor de behandeling.
Ik vind het allemaal maar doodeng, ben zo bang dat ik toch kanker heb. Weet me echt geen raad met mijn angst om onder narcose te moeten ( want dat moet dus wel voor deze ingreep), en zie vreselijk op tegen alle uitslagen.
Kortom, lichtte paniek heeft zich van me meester gemaakt.
Mensen om me heen reageren allemaal heel lief hoor, en iedereen blijft zeggen dat het allemaal wel mee zal vallen.
Toch blijf ik maar vreselijk bang, ik denk dat meer mensen dit hier wel herkennen???
Ik hou jullie op de hoogte, en voor iedereen die dit ook meemaakt...Sterkte!
Groetjes van diana
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Update mei 2005:
Zo weer verder met de 't lijkt wel, het oneindige verhaal, van de pap onderzoekjes.
Na mijn operatie (conisatie) heb ik niet echt heel lang last gehad van nabloedingen enzo. Ook de buikpijn verdween snel gelukkig. Wel kreeg ik, heel vervelend, een schimmelinfectie, en nog wat vervelende bijzaken, die nu ook gelukkig wegzijn. Na een week kreeg ik te horen dat ze alles hebben kunnen wegsnijden, de snijranden zijn schoon. Ik moet zeggen, het was even een rare gewaarwording. Natuurlijk ben je heel heel heel erg blij, maar het duurde even voor ik het echt kon bevatten. In je hoofd leef je toch al die weken met het idee, dat je weleens kanker kan hebben, en dan opeens moet je dat idee weer wegschuiven, maar het gevoel blijft toch hangen, wat als het weer terugkomt?? Ik merk wel dat mijn weerstand, al was het een kleine ingreep, echt wat naar beneden is gekieperd, der hoeft maar wat te heersen...en ik heb het. Heb het wel meer gelezen op sites, dat mensen dat hebben na een ingreep, dus ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen daarmee. Tja echt last verder van dingen heb ik nu niet, alleen is t sexuele aspect soms iets vervelender, omdat het wat ehm tja hoe zeg ik dat... gevoeliger is geworden, maar niet op een prettige manier. T voelt snel schrijnend aan, maar okay... ook dat zal wel overgaan neem ik aan. volgende week moet ik terug voor mijn eerste controle uitstrijkje, en weer vind ik het best eng...het wat als...idee blijft toch steeds in mijn achterhoofd hangen. Maar ja...afwachten maar weer....dat vind ik nog het vervelendste van alles, dat ellendige wachten op die uitslagen en die terugkerende onzekerheid ondertussen. Maar ik besef me maar al te goed...ik mag nog in mijn handen klappen van geluk...want het kan allemaal veel erger. Zodra ik weer de uitslagen binnenheb van de eerste controle, zal ik weer een update sturen! Wel heel leuk dat er zoveel mensen zijn die me gemaild hebben!!
Groetjes
Diana
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hallo allemaal!
Voorlopig even voor een half jaar de laatste update van mij uit papjesland. De uitslag van mijn eerste controle uitstrijkje is binnen, en hij is goed...pap 1 !! Jippie...voorlopig hoef ik het eerste halfjaar niet terug te komen! Eindelijk even rust zonder dat gestress over uitslagen en pap scores!
Ik wens iedereen bij deze succes die er nog midden in zitten....blijf erover praten, want het is niet niks wat je meemaakt, of mee gaat maken.
Tevens christine bedankt voor het maken van deze website, ik heb er toch een stuk steun aan ondervonden..
goed dat er sites als deze bestaan!
Knuffie van Diana

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Update november 2005:
Hoi allemaal,
Hier weer even een korte update van mijn kant. Ik heb afgelopen maand weer mijn controle uitstrijkje gehad.Jeetje wat was ik weer zenuwachtig, al zei de arts dat de kans groot was dat alles goed was...toch heb je zoiets in je achterhoofd van:" ja maar wat als?". Gelukkig zorgen voor niks, want alles was helemaal goed...pap 1...en ik hoef over een jaar pas weer terug. Het blijft toch wel een zenuwengedoe steeds hoor, maar ik ben weer reuze opgelucht dat ik over een jaar pas weer hoef! Ik wil wel meteen bij deze even iedereen bedanken die me gemaild heeft en gesteund heeft de afgelopen tijden. Ik heb er echt wat aan gehad om met meiden te mailen die in het zelfde schuitje zitten en je begrijpen... dus ga vooral door met schrijven allemaal... je steunt er echt mensen mee!
Groetjes van Diana