Mijn naam is Selina, ik ben 32 jaar en moeder van een dochter van vijf.
In december 2000 kreeg ik de uitslag van mijn eerste uitstrijkje, een PAP2, die na een half jaar gevolgd werd door nog een uitstrijkje; de uitslag was nu PAP3a en dus kon ik voor een zogeheten ‘kijk’-behandeling komen in het najaar van 2001. Dat was een vervelende periode want in het voorjaar van 2001 had ik mijn 2e miskraam achter de rug en wasbehoorlijk emotioneel. De gyneacoloog kon echter niets zien, wees het op een ‘tijdelijke’ onrust van de cellen. Ik kon naar huis en moest eind januari 2002 voor een uitstrijkje terugkomen. Nu was de uitslag PAP4 ; ik moest diezelfde dag naar het ziekenhuis voor een biopt en een aantal dagen erna werden de onrustige cellen weggehaald middels een aan mij vertelde LIS-behandeling; wegschroeien.
De operatie was volgens de behandelend arts, die er irritant luchtig over deed maar ik lees dat meerdere vrouwen daar last van hebben, succesvol verlopen en ik kon eind juni voor een controle-uitstrijkje terugkomen.
Inmiddels werd ik weer zwanger en wederom, half juni, een miskraam. Daardoor kon ik pas eind juli weer voor het uitstrijkje terugkomen.
Deze week werd ik gebeld door het ziekenhuis; het is alweer een PAP3b en a.s. maandag moet ik voor de 3e keer behandeld worden.
Ik kan niet anders dan de mening met vele vrouwen delen dat het ondertussen een zenuwslopend verhaal aan het worden is, ook vanwege de miskramen in deze periode. Je gaat toch zoeken naar een verband, die absoluut tegengesproken worden door de artsen.
Misschien zijn er lezers die dezelfde ervaringen hebben?
Groeten, Selina
In december 2000 kreeg ik de uitslag van mijn eerste uitstrijkje, een PAP2, die na een half jaar gevolgd werd door nog een uitstrijkje; de uitslag was nu PAP3a en dus kon ik voor een zogeheten ‘kijk’-behandeling komen in het najaar van 2001. Dat was een vervelende periode want in het voorjaar van 2001 had ik mijn 2e miskraam achter de rug en wasbehoorlijk emotioneel. De gyneacoloog kon echter niets zien, wees het op een ‘tijdelijke’ onrust van de cellen. Ik kon naar huis en moest eind januari 2002 voor een uitstrijkje terugkomen. Nu was de uitslag PAP4 ; ik moest diezelfde dag naar het ziekenhuis voor een biopt en een aantal dagen erna werden de onrustige cellen weggehaald middels een aan mij vertelde LIS-behandeling; wegschroeien.
De operatie was volgens de behandelend arts, die er irritant luchtig over deed maar ik lees dat meerdere vrouwen daar last van hebben, succesvol verlopen en ik kon eind juni voor een controle-uitstrijkje terugkomen.
Inmiddels werd ik weer zwanger en wederom, half juni, een miskraam. Daardoor kon ik pas eind juli weer voor het uitstrijkje terugkomen.
Deze week werd ik gebeld door het ziekenhuis; het is alweer een PAP3b en a.s. maandag moet ik voor de 3e keer behandeld worden.
Ik kan niet anders dan de mening met vele vrouwen delen dat het ondertussen een zenuwslopend verhaal aan het worden is, ook vanwege de miskramen in deze periode. Je gaat toch zoeken naar een verband, die absoluut tegengesproken worden door de artsen.
Misschien zijn er lezers die dezelfde ervaringen hebben?
Groeten, Selina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten